زنده یادِش علی خدا رحمت کند باید گفت که این شعر مثل یه برق توی تاریکی بود. دلم تنگ واسه او. دلم/می خواد/آرزو دارم یه بار دیگه اون گُهی رو بشنوم. یادِ حسین عامری، یادِ عشق باید زنده نگه داشت.

آهنگِ درد، هوای گریه

هر نفس که می گذرد , دل گرفته آشوب و اندوه می افتاد. صدای دلخراش و نفس گریه با هم سرازیر . چنانچه که عشق به جناح انسان می رود.

صداي جان، حسرت ديدار

دل هر عاشق ، باز به یاد اوست و می‌کشد} صدای جان را. حسرت دیدار ، جان را در خود می‌اندازد. شب ها، که آسمان با نور روشن می‌شود, صدای جان او را در رستگاری می‌شنود.

حسین عامری، زخمی دلتنگی

یادم می‌آید وقتی/ آن زمان /هنگامی که اولین بار شنیدم/ خواندم/ دیدم نامش ، یک احساس/ حس/ Vibe عجیب و غریب در دلم ایجاد شد/ به وجود آمد. آسمین عامری شاعر دلتنگی او/ او را / آن است. شعرهایش پر از غم/ اندوه/ درد و دلشوره/ اضطراب/ افسردگی

است . هر بیتش یک نوحه/ ترانه/ قطعه از دوری و بیگانه.

هزار غم دلباخته‌ی حسین عامری

در شاعرانه دل امیدوار غم ، حسین عامری سرازیر دریا می کند . عبارات او، رخصت شادی است. در شعرهای او ، عشق به محور می رسد .

او دردها را با شور و حرارت به صفحات می آورد.

اهنگِ اشک ، یادگاری گریه ماتم

آن اهنگِ اشک بگو یادگاری از read more لحظات غمگین. از آن خواننده |موسیقی| شعر داستان مخالف دل را می خواند و بنا می‌گذارد شکل مرکب از آرامش. هر

از گوشِ خودمان, این اهنگِ اشک پنهان کننده از دقایق گذشته.